Monday، ۱ Esfand ۱۴۰۱
هنگامی که اتصالات اینترنتی خود را راه اندازی می کنید، کابل های شبکه نقشی حیاتی در آن ایفا می کنند. تعداد زیادی از این کابل ها وجود دارد که ممکن است در انتخاب آنها گیج شوید. در این مقاله، ما بهترین کابل ها را به شما معرفی می کنیم تا به شما در تصمیم گیری آگاهانه کمک کنیم.
کابل های شبکه واسطه بین دو دستگاه شبکه هستند. کابل های شبکه زیادی مانند کابل های جفت پیچ خورده، کابل های کواکسیال و فیبر نوری برای این منظور استفاده می شود.
نوعی کابل است که دارای ساختار سیم کشی پیچ خورده در داخل کابل است. هادی های مسی وجود دارد که به هم پیچیده شده اند زیرا دو سیم سیگنال های مساوی اما مخالف دارند. اگر جفت های پیچ خورده نبود، تداخل بین جفت ها وجود داشت. چرخاندن جفت ها تداخل را کاهش می دهد. دو نوع دیگر از کابل های جفت پیچ خورده وجود دارد.
کابل های جفت تابیده شیلددار که با نام STP نیز شناخته می شوند، دارای یک لایه محافظ اضافی در اطراف جفت های پیچ خورده هستند. لایه اضافی در برابر تداخلات الکترومغناطیسی محافظت می کند. این کابل ها کمی گران تر هستند. لایه اضافی معمولاً فویل آلومینیومی اطراف لایه ها است.
ما همچنین جفت های پیچ خورده بدون محافظ را به عنوان UTP می شناسیم که لایه محافظ اطراف آنها را ندارند. کابل های UTP بیشتر مستعد تداخل هستند. به همین دلیل است که این کابل ها برای کاربردهای تلفن داخلی هستند. اکثر کابل های UTP از کانکتورهای RJ45 استفاده می کنند.
T568A و T568B دو استاندارد سیم کشی با کابل های جفت پیچ خورده هستند. اینها استانداردهای مخابراتی TIA و EIA هستند که آرایش پین ها را برای کانکتورهای کابل های UTP و STP مشخص می کنند. شماره 568 به ترتیبی اشاره دارد که سیمهای داخل کابل جفت تابیده خاتمه یافته و به کانکتور متصل میشوند. سیگنال برای هر دو نوع کابل یکسان است.
این یک نوع کابل مسی است که با محافظ فلزی یا سایر اجزای این چنینی طراحی شده است. هدف این کابل جلوگیری از تداخل کابل است. کاربرد اصلی این کابل اتصال آنتن ماهواره به تلویزیون است.
کابل های کواکسیال مزیت آشکاری نسبت به نوع دیگر خطوط انتقال رادیویی دارند. اگر میدان الکترومغناطیس حامل سیگنالها فقط در فضای بین هادی داخلی و سپر رسانای بیرونی وجود داشته باشد، کابل کواکسیال خوبی است.
کابل فیبر نوری نوعی کابل است که دارای تعداد زیادی فیبر نوری است که در یک لایه محافظ پوشیده شده است. به جای سیگنال های الکتریکی مانند سیم های مسی، پالس های نور برای انتقال داده ها عبور می کنند. کابل فیبر نوری از پدیده بازتاب داخلی کامل استفاده می کند.
سه نوع کابل فیبر نوری در بازار موجود است. فیبر نوری Single mode، Multimode و Photonic وجود دارد. قطر هسته در حالت تکی کوچک است. چند حالته قطر هسته بزرگتری دارد. این اجازه می دهد تا نور بیشتری از آن عبور کند، به این معنی که داده های بیشتری از آن عبور می کند. این برای برنامه های مسافت کوتاه خوب است.
در فیبر فوتونیک، حفره های اطراف هسته هدایت کننده انتقال نور هستند. وجود هسته می تواند در یک شیشه یا حتی در حفره هوا باشد. اگرچه این کابل ها در بازار موجود هستند، اما عملکرد آنها همچنان تحت نظارت است.